Herken jij dat ook?
Dat je je toch weer hebt laten overhalen om nog een zaak op te pakken? Het is druk op het werk en iedereen loopt op de toppen van zijn tenen. Jij wil je collega’s niet laten zitten met al dat werk, maar in je hart weet je dat je het er echt niet meer bij kan hebben. Je bent boos op jezelf dat je toch weer ja gezegd hebt, maar je bent ook boos op je werkgever dat zij steeds weer verwachten dat het werk opgepakt wordt.
Dat je op je werk een constante druk ervaart, vanwege de al die zaken die nog gedaan moeten worden. Wanneer dat werk af is komt het volgende er alweer aan. Het werk lijkt wel nooit af te zijn.
Heb jij ook het gevoel dat je geen nee kunt zeggen, omdat je weet dat al je collega’s het druk hebben? Jij ligt ’s nachts wakker, omdat je niet meer weet hoe je al je werk binnen de deadline af kan krijgen.
Je agenda vol staat met afspraken en daarnaast heb je nog allerlei lijstjes hebt met dingen die je nog moet doen zijn.
Je privéagenda loopt ondertussen ook weer vol met verjaardagen en avondjes gezellig bijkletsen. VHeb jij het idee dat je anderen teleurstelt wanneer jij afspraken af zegt? Zij weten alleen niet dat jij je moe en gespannen voelt en eigenlijk het liefst even helemaal niets wil.
Dat je je toch weer hebt laten overhalen om teamcoach te worden van het team van je kind. Je had je nog zo voorgenomen dat dit jaar niet te doen. Je voelt je ook wel weer een beetje gevleid bij het horen van de andere ouders dat je het zo goed deed vorig jaar en dat zij daar nooit aan zouden kunnen tippen.
Waarom lukt het je nou niet om toch gewoon eens nee te zeggen?
Waarom laat je keer op keer weer overhalen?
Waarom luister je soms niet eerst even naar je eigen stemmetje?
Dat stemmetje dat tegen je zegt dat je moe bent, een ander ook wel eens wat kan doen en jij best even een tandje minder mag doen?