Vertwijfeld vraag je je af, waar ging het mis? Je werkt bij een groot bedrijf en vanwege de coronamaatregelen werk je een aantal dagen in de week thuis en een aantal op kantoor. De dagen staan niet vast en je past de kantoordagen zo in dat het jou het beste uitkomt. Vanuit het team was er gevraagd om een teamoverleg in te plannen. Jouw leidinggevende had twee momenten doorgegeven wanneer zij zou kunnen, maandag en woensdag.
Op maandag ga je naar kantoor in de veronderstelling dat jouw leidinggevende daar ook zou zijn, want er was immers een afspraak gemaakt voor het overleg. Op kantoor aangekomen, na een klein uur rijden, is iedereen er behalve jouw leidinggevende!
Boos en gefrustreerd ben je omdat je nu voor niets een uur in de auto hebt gezeten. Had dat mens niet even kunnen zeggen dat ze maandag niet op kantoor zou zijn!?
Dan volgt er op dinsdag een mailtje dat het overleg op woensdag zal plaatsvinden. In de mail staat nergens of het online of op kantoor zou gaan plaatsvinden. Jij kiest ervoor om thuis te blijven, je gaat toch echt niet weer naar kantoor! Moet er maar duidelijk gezegd worden waar en hoe het overleg gaat plaatsvinden.
Je krijgt een mail van je leidinggevende met de vraag waarom je niet op kantoor bent? Want er is een overleg ingepland waar iedereen bij aanwezig zou moeten zijn. Jij denkt bij je zelf, ja daaaag, dat grapje ken ik, want waar was jij afgelopen maandag?
Je krijgt een mail terug dat het je leidinggevende spijt dat ze er niet was maandag, vanwege familieomstandigheden. Oeps okay dat had je niet zien aankomen en ook niet kunnen weten, omdat ze dat nu pas communiceert. Je wenst haar sterkte en legt uit waarom je er niet bent.
Toch blijf je van mening dat jouw leidinggevende niet kan communiceren en je ergert je hier rot aan. Want dit is maar een voorbeeld van de vele eerdere misverstanden.
Die avond blijf je maar met je gedachte bij het gesprek met je leidinggevende. Waarom kan dat mens toch zo moeilijk communiceren en word je toch iedere keer weer boos en gefrustreerd?
Communiceren met elkaar is één van de lastigste dingen. We denken dat we duidelijk zijn in wat we zeggen en dat wat jij zegt ook zo op de ander overkomt. We vergeten alleen dat wanneer we communiceren, we eigenlijk niet altijd goed luisteren naar de ander. Doordat we met halve woorden praten, geven we veel ruimte aan de ander om deze naar eigen inzicht in te vullen. De invulling hangt dan weer af van de wensen en verwachtingen van de ander.
Om goed te communiceren is het belangrijk dat je duidelijk aangeeft wat jouw wensen, behoefte en verwachtingen zijn. Nadat jij goed verwoord hebt wat jij wel of niet wil, op welke manier en moment, kan je met de ander in gesprek. De ander kan dan aangeven of jouw ideeën passen bij die van hem of haar.
We vergeten vaak dat iedereen reageert vanuit zijn eigen gevoel. Wanneer jij weinig vertrouwen in de ander hebt zal je sneller geneigd zijn te denken, en voor de ander in te vullen, dat jouw wensen toch niet belangrijk zijn. De vraag is dan; heb jij eigenlijk wel vertrouwen in jezelf? Lukt het je om jouw wensen en behoefte goed te formuleren? Ben je niet teveel gericht op wat je denkt dat de ander van jouw verlangt of verwacht?
Ervaar jij gevoelens als: ik ben de moeite niet waard om voor naar kantoor te komen, ze zien mij toch niet staan en wat ik zeg is toch niet belangrijk? Deze gevoelens noemen we ook wel de innerlijke saboteur of het gekwetste deel. Iedere keer wanneer jij een situatie meemaakt waar deze gevoelens van ik ben niet belangrijk, ze zien mij niet staan en ik ben de moeite niet waard getriggerd worden, zal je met een vlucht- of vechtreactie reageren. Het kan zijn dat je stampvoetend staat te schreeuwen of dat je je terugtrekt en niet uitspreekt, totdat de buurvrouw iets tegen je zegt en jij voor haar totaal onverwachts uit je slof schiet.
Deze gevoelens verwarren en verlammen je en zorgt voor een compleet Westlands mannenkoor op je schouders. Het koor zingt uit volle borst dat je niet de moeite waard bent, dat je je baan gaat verliezen, dat je de opdracht niet krijgt en zo zingen ze nog lekker door.
Het gaat in dit voorbeeld uiteindelijk niet om jouw leidinggevende die geen goede afspraak heeft gemaakt. Het gaat erom hoe jij hier op reageert en welke gevoelens getriggerd zijn geraakt die zorgen dat je reageert zoals je reageert. Bedenk alleen dat jij eigenlijk niet zo wil reageren, jij niet boos wil worden en jij niet in een piekerstand wil komen. De innerlijke saboteur of het gekwetste stuk overruled jou en neemt het stuur over.
Wil jij grip krijgen op je innerlijke saboteur of je gekwetste stuk?
Wil jij je minder ergeren aan andere mensen?
Wil jij minder piekeren?
Wil jij minder vermoeid en gestrest zijn?
Wil jij met meer levensvreugde en lol in je leven staan?
Wil jij de schoonheid van het moment en de omgeving weer zien?
Wil jij ook met meer liefde naar jezelf kijken?
