Heb jij dat ook dat je je wel eens onzeker voelt over jezelf? Vergelijk jij je dan ook meer met anderen en ben je dan geneigd om jezelf minder te voelen?
Koor op je schouders
Wanneer ik mij onzeker voel lijkt het wel alsof ik een heel koor op mijn schouders heb zitten. Dat koor zingt ” wie kijkt er nu naar jouw?” Een ander repertoire is dat ze zingen ” je kan het toch niet.”
Heel erg zeker wordt ik daar niet van…maar het koor komt wel bij mij vandaan.
Dat koor zong wat af in mijn hoofd en lange tijd heb ik het ook echt geloofd!
Doe je de dingen waar je blij van wordt?
Deed ik eigenlijk wel de dingen waar ik echt blij van werd? Of was ik vooral bezig met het voldoen aan de wensen van een ander? Dacht ik dat ik dan van waarde was?
Ik wist lange tijd helemaal niet waar ik voor wilde gaan, waar ik echt voldoening uit kon halen. Vindt jij het ook zo moeilijk om echt naar jouw hart te luisteren? Weet jij wat jouw wensen en behoeftes echt zijn? Weet jij waar jij goed in bent en blij van wordt?
Please jij de ander wel eens?
Het is zoveel makkelijker om het de ander naar de zin te maken, in ruil voor wat waardering. Merk jij ook op dat je snel geneigd bent om “ja” te zeggen? En doe je dat dan om een ander te behagen of te pleasen?
Zoek jij waardering bij een ander? Hoop jij dat de ander jou ziet en waardeert? Wist jij dat we vooral pleasen om vooral toch dat toch stukje waardering te krijgen van een ander. We manipuleren de ander als het ware. Jij geeft de ander iets, zonder dat zij daar soms om vragen, in ruil voor waardering.
Ik merkte bij mijzelf op dat ik vooral met de ander bezig was en geen idee had wat ik nu zelf wilde. Wat was mijn mening eigenlijk ? Waar werd ik nu echt blij van?
In de schaduw staan
Lange tijd stond ik in mijn eigen schaduw. Wanneer er een lichtje op mij scheen liet ik mij kort even zien aan de ander. Ging het lichtje uit dan stond ik weer in de schaduw.
Dat was best een veilige plek!
Op de voorgrond staan was niets voor mij een beetje eng zelfs. Vanaf de schaduwkant kon ik alles rustig bekijken zonder op te vallen. Je herkent dit vast wel een beetje? Denk aan een volle zaal en een spreker wil graag een mening van iemand uit de zaal horen. Automatisch duik je alvast een beetje weg in je stoel, om maar niet gezien te worden. Om in publiek in het volle licht te staan en in een microfoon een antwoord op een vraag te moeten geven waarbij iedereen naar jou kijkt……
Bedenk wel dat de schaduw ook een keerzijde heeft. Doordat je in de schaduw staat zorg je er voor dat je niet opgemerkt wordt door anderen. In de schaduw staan lijkt misschien een veilige keuze. In werkelijkheid sta je stil en doe je jouw dingen op de automatische piloot.
Zelfliefde ontdekken
Het proces van ouder worden, zelfontwikkeling, vallen en opstaan heeft mij laten ervaren dat ik uit mijn schaduw mag stappen. Dat is soms best eng en oncomfortabel maar het zorgt er voor dat ik meer oog krijg voor mijzelf. Dat ik leer hoe het voelt om meer in het licht te staan en durf te vertrouwen op wie ik ben.
Het koor is in het aantal leden afgenomen en voelt daarom niet meer zo zwaar op mijn schouders. Ik ben mijn eigen gedachtenpatronen steeds beter gaan herkennen en wijs deze niet meer af. Het licht straalt door de scheurtjes heen. Ze mogen gezien worden in plaats dat de scheuren onzichtbaar zijn in de schaduw!
Body Mind Release is een zinvolle methode. Het heeft mij geholpen om inzicht te krijgen en weer wat luchtiger in het leven te staan. Gesprekken met Sandra zijn prettig ze kan goed luisteren en ze is professioneel. Bedankt voor alles!