Laat ik het maar verklappen 
ik hou van kamperen. Een tent, vouwwagen of caravan? ik vind het allemaal even leuk. Het fijne aan kamperen is dat je buiten bent en je leven een beetje trager wordt. Ik hoef niet te denken aan het huis opruimen, schoonmaken en thuiswerken. Gewoon naar buiten en zien wat het weer en de dag mij brengt, heerlijk!
ik hou van kamperen. Een tent, vouwwagen of caravan? ik vind het allemaal even leuk. Het fijne aan kamperen is dat je buiten bent en je leven een beetje trager wordt. Ik hoef niet te denken aan het huis opruimen, schoonmaken en thuiswerken. Gewoon naar buiten en zien wat het weer en de dag mij brengt, heerlijk!Wanneer ik op een verjaardag vertel dat we ook dit jaar weer op pad gaan met de tent kijken op zijn minst een paar mensen bedenkelijk. Wat ik dan hoor is dat ze er niet aan moeten denken om met een wc rol onder de arm over het veld, iedereen gedag zeggend, naar dat vieze toiletgebouw te lopen.
Vaak komen er herinneringen omhoog uit de kindertijd. Als kind vonden ze het altijd fantastisch dat ze gingen kamperen, regen of niet.
De grap is dat ze er direct bij vertellen dat het kamperen voor hun ouders een hele toestand was. De spullen die in te kleine auto’s met te veel kinderen gepropt moesten worden. Het slechte weer in Nederland en het gehannes in de doucheruimte. Na twee weken kamperen moest dezelfde tent maar nu nat en loeizwaar weer de te kleine auto in. Maar ach werd er door de ouders gezegd “het kamperen is zo leuk voor de kinderen, ze maken makkelijk vriendjes en op de camping is van alles te doen”. Dat hebben we er dan wel voor over….
Wat mij opviel is dat de leuke en vrolijke herinneringen aan het kamperen bij de meeste mensen waren verdrongen door de negatieve herinneringen van de ouders. Niet de lol van het kamperen staat voorop maar de last die pa en ma ervaarden.
Het is dus blijkbaar zo dat de negatieve ervaringen of ook wel de ballast die bijvoorbeeld jouw ouders bij een situatie voelden door jouw zijn overgenomen. De negatieve gevoelens en overtuigingen van jouw ouders hebben jouw bril gekleurd en dus jouw kijk op een situatie. Daarbij ben je de positieve gevoelens verloren en winnen de negatieve gevoelens en overtuigingen.
Hoe jammer is het dat de ballast jouw kijk op het leven zo kan beïnvloeden. Zou het niet fijn zijn wanneer de ballast minder bepalend is in hoe jij naar jezelf, de ander en je omgeving kijkt?
Vraag een gratis sessie aan en ik geef je tips hoe jouw ballast niet meer de baas is over jouw gedachten.